16 XII, ku spójności

On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście na krótki czas radować się jego światłem. (J 5, 33-36)

Jest coś takiego niebezpiecznego w nas, że trudno nam przychodzi być stałymi. Ewangelia dzisiejsza w kontekście przyjęcia posłannictwa Jana Chrzciciela nazywa to krótkim czasem radowania się światłem.
Przychodzi mi na myśl inna dychotomia ludzkiego postępowania - wjazd Jezusa do Jerozolimy i Jego męka - radość tłumów witających Go gałązkami zielonymi i niedługo potem tenże tłum wołający "ukrzyżuj Go".
Słucham Słowa i wiem, że wzywa także mnie do scalenia, wzywa do spójności, do nawrócenia. Przyglądam się swoim słowom, postawom i wzmacniam decyzję na Światło, na prostolinijne życie świadczące o miłości Boga.
I uwielbiam dziś Jezusa za Jego stałość w miłości, za to, że nie zniechęca się się w miłosierdziu.