poniedziałek, 16 lutego 2015

16 II, odpłynął

Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: "Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu". I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę. (Mk 8,11-13)

Dopiero widzieli, doświadczyli cudów Jezusa i wciąż mało! Domagają się znaku na zawołanie. Nie dla potrzeby obiektywnej tylko właśnie na zawołanie.
Widzę wewnętrzny ból Jezusa ("westchnął głęboko w duszy"), współczuję Mu po przyjacielsku... I jestem Mu wdzięczna za ten ból, jest znakiem Jego miłowania.
I przekonuje mnie Jego męska decyzja o opuszczeniu tych, którzy są zamknięci. On nie pójdzie na tani kompromis, nie będzie działał według "widzi mi się" faryzeuszów. Jezus nie da się wodzić za nos, czyny Jezusa są po prostu mądre.
Uczę się od Jezusa zgody, w sobie samej, na wolność i wybory bliźniego.

6 komentarzy:

  1. Wielki Post się zbliża, więc może rozpropaguję akcję; 1 godzinę w obronie życia.
    https://duchowaadopcjadziecka.wordpress.com/2015/02/15/40-dni-dla-zycia-iv-edycja/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dobra propozycja! Wybierać życie! I wspierać je.

      Usuń
  2. Mnie ta wolność Jezusa bardzo zachwyca, wie czyją wolę pełni i jest zdeterminowany, pewny Ojca.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :) powoli się i my uczymy się od Niego i tej wolności, i tej pewności.

      Usuń
  3. Wydaje mi się, że w dzisiejszych czasach, zwłaszcza młodzież, bardzo często stara się udowadniać coś na zawołanie - szczególnie swoim rówieśnikom. Ten fragment powinien im Ewangelii Marka powinien im pokazać, że powinni postępować jak Jezus- zgodnie ze swoim przekonaniem i sumieniem, a nie uginać się pod pustym naporem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, Jakubie, zgoda z własnym sumieniem, to jedyna droga sensowna w życiu.

      Usuń