[...] On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata. (1 J 1,5-2,2)
Dobra nowina! Konkretna i praktyczna. Bardzo przydatna na rok miłosierdzia.
Nie grzeszenia mamy się obawiać, tylko hipokryzji i pozorów, że my lepsi... Prawda o własnym grzechu niech prowadzi przez skruchę do konfesjonału i niech czyni serce miłosiernym wobec bliźnich.
Mamy Rzecznika wobec Ojca (i bliźni też Go ma)!
Jezusie, Synu Boży, Orędowniku mój, dziękuję! Miłosierdzia uczę się od Ciebie na sobie...
Fot. Ktoś podesłał, Rodzina Święta z Barankiem.
"Nie grzeszenia mamy się obawiać, tylko hipokryzji i pozorów, że my lepsi..."
OdpowiedzUsuńŚwiadomość grzechu kruszy nawet najtwardsze skały pychy, hipokryzja zaś i pozory gaszą światełka nadziei i utrwalają ślepotę w rozpaczy...
...myślę, że "świadomość grzechu" składa się z jednej strony z indywidualnego odczucia winy, z drugiej zaś uświadomienie sobie ceny usprawiedliwienia i doświadczenia żalu...
Usuń...a może tak: po stronie człowieka ślepota i niewdzięczność, a od strony Boga bezbrzeżna miłość i przebaczenie :) uczę się...
UsuńA może Miłosierdzie dotyka serca tak, że kruszeje, że... starte podnosi się na nowo mocą Ducha i wie, że żyje z miłosierdzia...
UsuńPrecyzyjnie rzecz ujęłaś... może, tak to zostawmy :)
Usuńa jeżeli Miłosierdzie dotknie, a serce zaskorupiałe nie kruszeje? nie podnosi się wyżej , albo na powrót upada?
OdpowiedzUsuńTo jest niestety proces "miłosiernego dotykania"...Ktoś mi ostatnio powiedział, że musimy porzucić myślenie magiczne, że oto za dotknięciem czarodziejskiej różdżki coś się na dobre zmieni...
UsuńA Cencini ostatnio rzekł mniej więcej tak, że nie musimy się spieszyć, by wejść na krzyż, wystarczy że pozostaniemy w drodze, dodam od siebie, ze na drodze krzyżowej do ostatecznego celu...
Pozwolę sobie na koniec zacytować o. Amedeo z książki "Żyć w Pojednaniu" str. 178:
"Nie chciejmy tak zwyczajnie wejść na Jego krzyż, lecz po prostu pragnijmy mieć w sobie Jego uczucia."
Ja wcale na Jego krzyż się nie pcham... ani nawet na swój mi nie spieszno... Jeszcze dużo potrzeba mi tego miłosiernego dotykania Bożego, by przemieniły się moje uczucia.
OdpowiedzUsuńOt tak, proszę ciebie...
:(
:)