24 VI, kimże jesteś?

...Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: „Nie, lecz ma otrzymać imię Jan”. Odrzekli jej: „Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię”. Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: „Jan będzie mu na imię”. I wszyscy się dziwili. [...] A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: „Kimże będzie to dziecię?” (Łk 1,57-66.80)

Nam również niejeden chce nadać imię...
A jednak prawda moja jest w Panu, w Jego zamyśle wobec mnie. Kim jestem dla Boga? - to moja tożsamość i moja siła. Zycie tą tożsamością jest też szczęściem.
Muszę dziś zaapelować (takie mam natchnienie): potrwaj dziś przed Bogiem, pójdź do kościoła, pozwól Bogu popatrzeć na Ciebie (ON czyni to z miłością). W Jego wzroku jak w lustrze zobaczysz swoją wartość. Jesteś umiłowana/y! A jakbyś nie umiał/a tak sobie być przed Panem, zajrzyj do Ps 139.

Człowiek nie będzie wiedział, jak ma żyć, dopóki nie pozna, kim jest. Jak mówi stara zasada scholastyków: agere sequitur esse - działanie wynika z tego, kim się jest. (W. Stinissen)

Fot. św. Jan Chrzciciel - OFL w Zawichoście (Ośrodek Formacji Liturgicznej)