Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: „Dziś jest szabat, nie wolno ci nieść twojego łoża”.
On im odpowiedział: „Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje łoże i chodź”. Pytali go więc: „Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?”... (J 5,1-16)
Na jedną sprawę dziś serce drgnęło: szukanie i widzenie dobra.
Jezus uzdrawia. Konsekwencją jest niesienie łoża przez uzdrowionego, by zwrócić uwagę na FAKT UZDROWIENIA.
Jednak można się zamknąć na fakt obdarowania DOBREM i widzieć tylko czyny niepoprawne. A to jest kwas faryzeuszów, który zatruwa czasem i moje życie...
Św. Ignacy proponując codzienny rachunek sumienia, jako pierwszy punkt nakazuje: dziękować Bogu za otrzymane dobrodziejstwa.
Dziś wieczorem uczynię z tego litanię, ciekawe, ile potrafię zauważyć dobra w dniu dzisiejszym?! Za ile dobra podziękuję? A ty? Też się rozglądnij wokoło i zacznijmy dziękować!
Dziękuję
OdpowiedzUsuńRacja...dziękując otrzymujemy stokroć więcej, bo dziękczynienie mnoży wszystko...więc i ja dziękuję, że piszesz, że się modlisz, że się dzielisz....Dziękuję za obecność w sieci takich miejsc jak to :)Dziękuję że odpowiedziałaś Bogu, który Cię ku temu natchnął.
OdpowiedzUsuńA mnie zastanowiło coś innego: zaraz po uzdrowieniu człowiek był posłuszny Jezusowi, usłyszał "Weź swoje łoże i chodź" i dokładnie to wykonał. A potem, jak pisze św. Jan, doniósł na Jezusa. Co się działo w sercu tego człowieka...?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:-)
b.=>t.
Nie wiem, co się działo w sercu tego człowieka... Nie wiem.
UsuńPolski przekład mówi "doniósł", tak pejoratywnie, nie wiem, jakie zabarwienie ma to słowo w oryginale.
Z tą litanią można dojść do wprawy. Okaże się, że nie wystarczy czasu na matematykę grzechu. Oby.
OdpowiedzUsuńJa dziś zakończyłam rekolekcje z błogosławieństwem Krzyżem misyjnym, więc dziękować też mam za co, oj mam, również całą litanię ale i prośbę zanoszę, by owoce rekolekcji trwały i dojrzewały. Bogu niech będą dzięki za wszystkie dary którymi mnie obdarzył dzisiaj!
OdpowiedzUsuńDziękuję za wpisy! :)
OdpowiedzUsuńMoja litania była dłuuuuugaśna. Rzeczywiście na matematykę grzechu nie starczyło czasu, albo inaczej, one też zostały wdzięcznością za miłosierdzie ogarnięte.
Właśnie, słyszałam ostatnio, że "tylko kobieta wdzięczna jest wdzięczna" - ciekawe, czy też tak to działa u sióstr ;-) Chyba muszę się porozglądać, tak wokoło i może w lustrze :).
Zauważyłam, że ma Siostra bardzo sympatyczne poczucie humoru :)
Usuń