25 XI, ofiarować (się)

"... Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie". Łk 21,1-4

Wrzucić wszystko, co się ma na swoje utrzymanie, to po prostu powierzyć się Bogu. Oddać się Mu bez zastrzeżeń, bez warunków, po prostu być świadomym, że życie moje od Niego zależy. I zgodzić się na tę zależność.
Nie mogę nie słuchać tej Ewangelii jeszcze w kontekście sobotnich ślubów wieczystych moich współsióstr.
Zresztą według daty to i moja kolejna rocznica przypada. Dla przypomnienia sobie i ucieszenia się darem konsekracji zacytuję fragment z modlitwy konsekracyjnej z naszego obrzędu profesji wieczystej:

"...Panie Boże, Stwórco nieba i Ojcze ludzi, wielbimy Ciebie i dzięki Tobie składamy za to, że z potomstwa Abrahama wybrałeś i poświęciłeś sobie lud zaszczytnie nazwany Twoim imieniem. Gdy lud ten przebywał na pustyni, umacniałeś go Twoimi słowami i osłaniałeś go swoją prawicą; gdy był biedny i wzgardzony, wiązałeś go z sobą przymierzem miłości; gdy sprzeniewierzał się Twojej miłości, w miłosierdziu swoim sprowadzałeś go na drogę sprawiedliwości; gdy Ciebie szukał, uprzedzałeś go z ojcowską dobrocią, aż zamieszkał w wolnej ziemi. 
Przede wszystkim, Ojcze, błogosławimy Ciebie za to, że zechciałeś doprowadzić nas do poznania prawdy przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna a naszego Pana. On, zrodzony z Najświętszej Dziewicy, umierając, odkupił lud swój z grzechu i zmartwychwstając, pouczył o przyszłej chwale. Gdy zasiadł po Twojej prawicy, zesłał Ducha Świętego Pocieszyciela, który powołał niezliczonych uczniów, aby idąc za radami Ewangelii całe życie poświęcili dla chwały Twego imienia i zbawienia ludzi.
... dzisiaj Kościół śpiewa nową pieśń wdzięczności za te siostry, które idąc za Twoim głosem ofiarowały się na służbę Bożą. Ześlij więc, Panie, dar Ducha Świętego na te, które wszystko porzuciły ze względu na Ciebie. Ojcze, niech w nich jaśnieje oblicze Chrystusa, aby wszyscy patrząc na nie, poznali, że On jest obecny w Twoim Kościele. Spraw, aby strzegąc wolności serca, troszczyły się o współbraci. Niech patrząc na sprawy ludzkie, dostrzegają, że rządzi nimi Boża Opatrzność. Niech przez dar swojego życia przyspieszają nadejście Królestwa Bożego..."

Ofiarować się Bogu - to jest odpowiedź na łaskę. Bo to Bóg jest tym, który daje. Być dla Niego darem, a tym jest też konsekracja, to odkryć już w sobie coś boskiego...