2 II, ofiarowania

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu... (Łk 2,22-40)

Małego Jezusa przynieśli Rodzice, by według Prawa ofiarować-przedstawić Bogu. Zrobili to z wielką miłością, bo wiedzieli dobrze od kogo Jezusa otrzymali...
Przychodzi mi na myśl inne "przedstawienie" Jezusa Ojcu, które ludzie Mu uczynili na krzyżu. Był podniesiony ku górze, jak ku górze był podniesiony wcześniej w rękach Maryi czy Symeona.
W jednym jak w i drugim ludzkim przedstawieniu, Jezus jest własnością Ojca, Jego Miłością, Jego Synem i pozwala na każde podniesienie ku górze... czy z miłości ludzkiej pochodzące czy z ludzkiej przewrotności... Zhańbienie krzyża zamienia na wywyższenie.
Przed laty leżałam na posadzce katedry, jak chleb na patenie, by dać się podnieść, by dać się przedstawić Bogu. Konsekracja zakonna jest faktem - stało się. Cieszę się nią. Wiem czyją jestem, do kogo przynależę. Wraz z Jezusem, który mieszka we mnie, i radość ofiarowania, i trud krzyżowania jest skierowaniem ku górze, ku Ojcu. Nie ma sytuacji, która by mnie od Boga odłączała.
Jednak w ludzkiej perspektywie wciąż jestem w drodze...
Dlatego dziś patrząc na swoje życie uzmysławiam, że wciąż codziennie siebie na patenie wraz z chlebem mam składać-ofiarować (i chcę tego), by Pan sam mnie przeistaczał, przemieniał i posyłał.
Powierzam się dłoniom Maryi. To z Nią i od Niej mogę się uczyć codziennego ofiarowAnia.
A moich Czytelników o modlitwę dziś proszę. I dziękuję za nią.