28 VIII, opatrzyć lampę

Lecz o północy rozległo się wołanie: «Oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie». Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy.  (Mt 25,1-13)

Oliwa w lampie być powinna. I kropka.
Moja modlitwa dziś była "tankowaniem" oliwy w serce :).
"Nie siłą, nie mocą naszą, lecz mocą Ducha Świętego" możemy miłować, tj. nieść światło w świat.

Fot. z internetu. "Tankowanie" ewangelijnej oliwy :)

***
Trochę lektury - św. Grzegorz Wielki:

„Nierozsądne panny wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach”. Oliwa tutaj oznacza blask chwały; naczynia to nasze serca, w których znajdują się wszystkie myśli. Roztropne panny niosą oliwę w naczyniach, ponieważ zachowują wewnątrz własnego sumienia cały blask chwały, jak mówi święty Paweł: „Chlubą bowiem jest dla nas świadectwo naszego sumienia” (2 Kor 1,12). W przeciwieństwie do nich, nierozsądne panny nie zabrały ze sobą oliwy, ponieważ nie niosą swej chwały w ukryciu serca, to znaczy, oczekują jej w pochwałach od innych. 

„Lecz o północy rozległo się wołanie: 'Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!’” Wtedy powstały wszystkie owe panny. Ale lampy nierozsądnych panien zgasły, ponieważ ich uczynki, które na zewnątrz, w oczach ludzi, zdawały się jaśnieć, są jedynie ciemnością wewnątrz w oczach Sędziego. Nie otrzymują od Boga żadnej nagrody, bo już otrzymały od ludzi pochwały, które tak lubiły.