26 XII, podobieństwo

"Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić. Gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was." Mt 10,17-22

Jezus mówi do swoich. Gdy zapowiada prześladowanie, to jest ono bardzo podobne do tego, które On sam wycierpiał.
Ale jeśli myślę dziś o podobieństwie, to myślę, że chodzi bardziej o podobieństwo osób niż form prześladowań. Jezus chce mnie upodobnić do Siebie, bo On do mnie już się upodobnił, stając się człowiekiem... Teraz moja kolej: być dzieckiem Ojca tak, żeby Duch Ojca mógł swobodnie mówić przeze mnie.
Patron dnia dzisiejszego św. Szczepan upodobnił się do Jezusa. Bardzo mnie przejmuje opis jego męki, zwłaszcza słowa: "nie poczytaj im tego grzechu" (Dz 7,54-60).
Miłość nieprzyjaciół - sami z siebie nie damy rady. Ale nikt nie mówi, że sami z siebie mamy dać rady...

Fot. z internetu. Baranki...
***
Znalazłam przypadkiem wiersz Stanisława Przepierskiego OP, Czesząca Baranka:
Patrząc na Niego,
nie mogła nadziwić się Bogu
i sobie,
Dobru
jakie przypadło Jej
i innym w udziale.
Brała wtedy grzebień
i z mistyczną wręcz delikatnością,
rozczesywała Jego krucze włosy.
W Jego oczach dostrzegała
nagle większą radość
i pokój.
Z Jego twarzyczki emanowała
Wdzięczność.
Czy widziała wtedy
po koronie
Ślady?
Wtedy, w świątyni, Symeon
powiedział
coś dziwnego.
Zawsze, gdy o tym myślała
Niepokój
przepełniał Jej serce.
Opuszczała wtedy na chwilę
Oczy,
by On
nie dostrzegł źrenicy lęku.
Kiedy ponownie
odważała się spojrzeć,
Dostrzegała
ten Jego
Uśmiech
Wschodzącego Słońca.
Jej serce znowu biło Pokojem.
To
Miriam
czesząca
Baranka.