Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity... J 12,24n
Ziarno przynosi plon obfity... Ziarno rzucone w ziemię, obumarłe w niej. A co dopiero człowiek, który przeżył własną śmierć w chrzcie. Ten ma możliwość obumierania temu, co nie jest miłością i ma możliwość obfitowania miłością już tu na ziemi.
Tym człowiekiem jestem ja, jesteś ty.
Pamiętajmy więc, że jesteśmy w ręku Siewcy i mimo lęku pozwólmy się obumierać, by ŻYĆ pełnią miłości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz