18-23 IV moje wędrowania

Pięć dni poza domem, w wędrowaniu. Trochę kilometrów przemierzonych PKP a o wiele więcej jeszcze dróg przebytych wewnątrz serca...

* Spotkanie z Barką - a przez nią spotkanie w Jezusie tych, którzy Mu towarzyszą w cierpieniu świadomie czy nieświadomie, dobrowolnie czy nie dobrowolnie. Bóg jak dobry Pasterz szuka każdego i często drugi człowiek jest narzędziem Jego dobroci. Mogę śmiało powiedzieć, że spotkałam Zmartwychwstałego w szpitalu na Banacha.
Basiu, Twoja "barka" (jakie to wymowne!) jest wypełniona Jezusem. Dziękuję Ci za pozwolenie Mu na to.

Z dotknięć Słowa:
* Dz 5,27-33.
"Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi..." Często te słowa są dla mnie czy dla innych usprawiedliwieniem nieposłuszeństwa ludziom i swojej wizji. A przecież warto te słowa odnieść do siebie w takim kluczu, że i ja należę do tych "ludzi, których mniej trzeba słuchać niż Boga". Czasem za bardzo siebie słucham, a właśnie trzeba bardziej słuchać Boga.

* J 6,1-15 - rozmnożenie chleba
Postawa Filipa zalęknionego, który martwi się, skąd kupimy chleba. I postawa Andrzeja, który przyprowadza do Jezusa chłopca z pięcioma chlebami i dwoma rybami.
Andrzej - pierwszy powołany, umiejący przyprowadzić do Jezusa innych, przyprowadzający do Jezusa swego brata Piotra i umiejący być drugim, umiejący być w cieniu brata.
Najważniejsze być przy Jezusie, najważniejsze kochać Jezusa, a funkcje, posługi i miejsca nie są ważne.

* Łk 24,35-48 - spotkanie ze Zmartwychwstałym, oświecenie umysłów uczniów i ważność świadectwa
Chyba po raz pierwszy odwołałam się świadomie do swego ślubu (czwartej rady) i na jego podstawie "obroniłam" mego Boga.
"Zawierzając miłości Ojca, świadczyć Barankowi w Duchu Świętym" - tak oprócz trzech rad ewangelicznych ślubowałam przed laty. W pewnej rozmowie opierając się na wierze i na tym ślubie zaświadczyłam, że wydarzenie, które miało miejsce w życiu danej osoby, nie jest poza miłością Barankową.
Ważne jest świadectwo i nikt za mnie, za ciebie, go nie uczyni! Każdy z nas ma swoje miejsce w mozaice wiary i apostolstwa. W mozaice świadectw. Odwagi więc, moje serce!