Z tekstu wyraźnie widać, że ten jeden z dziesięciu doznał uzdrowienia dwukrotnego. Pierwszy raz razem z pozostałymi został uzdrowiony z trądu, a na końcu przy powrocie do Jezusa słyszy słowa, że wiara go uzdrowiła.
Pierwsze było znakiem. Znakiem obecności, mocy Boga. Drugie jest przyjęciem, uznaniem tej obecności (on wrócił, upadł na twarz przed Jezusem i dziękował Mu), wyznaniem wiary i wdzięczności.
W moim życiu dzieje się podobnie. Jest wiele znaków Bożej obecności, mocy, interwencji. Czasem tego w danym momencie nie dostrzegam i potrzebuję czasu, by rozpoznać oczyszczenie.
Drugie uzdrowienie, głębsze, istotniejsze się dokonuje, gdy wracam z tym do Jezusa. Gdy potrafię podziękować.
Każde wydarzenie i przyjemne, i trudne, może być miejscem uzdrowienia, gdy potrafię podziękować za nie Jezusowi.
Dlatego nie lekceważę wydarzeń codziennych, tylko wracam z nimi na modlitwę do Boga i proszę Go, by mi objawiał głębszą prawdę mego życia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz