28 XI, nabierzcie ducha i podnieście głowy

... Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. (Łk 21, 20-28)

...Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie, mówiący: «Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe [...] I mówi mi anioł: «Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!» (Ap 18, 1-2. 21-23; 19, 1-3. 9a)

Dużo w tych dniach w liturgii jest opisów budzących grozę. Kiedy zaglądam na portale internetowe, to też to widzę... Jednak w liturgii jest ukazana perspektywa. Widzę z własnego i innych doświadczenia, że inaczej wchodzę w nową rzeczywistość, jeśli wiem (jest mi pokazane) co dalej. 

Podziękuję dziś Panu Jezusowi za to, że objawił owo dalej...