10 XII, przygotowanie drogi

... Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki. (Mk 1, 1-8)

Ta pustynia pobudziła dziś moją wyobraźnię. Pustynia, pustkowie... I głos na niej, by przygotować drogę. Najpierw zdziwiłam się, bo po co na pustyni droga, przecież na pustkowiu można w dowolną stronę sobie iść, to raczej w mieście czasem trudniej przygotować drogę, bo korki, bo strefy, bo jednokierunkowa...

I przyszło olśnienie: na pustkowiu przygotowuje się drogę pod budowę domu! Najpierw powstaje jakaś droga, by można byłoby rozpocząć budowę.

Wniosek duchowy: Pan chce zamieszkać we mnie, na moim pustkowiu. To niesamowite! Jakże inaczej patrzę na tereny serca mego pustynne i zaniedbane. 

A greckie "przygotowanie drogi" wg ks. K. Wonsa to też "bycie dyspozycyjnym dla Pana". Jak to się wszystko układa w miłości...