14 V, Ja was wybrałem

... Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili... (J 15, 9-17)

Dobrze jest usłyszeć, że się należy do Niego, do Jezusa. Że to On stoi za tym wszystkim, co nas spotyka. Że to On posyła. Że zna serca. Że chce w nas (we mnie) pełni radości. 

Czy ja wiem, czym jest pełnia radości? Ciekawa jestem do jakiej kreski w skali pełni we mnie czasem ta radość doskakuje?... 

Ale ufam słowu Jezusa, że możliwości i we mnie są ;).

13 V, HEWEL

 Czytam sobie, staram się ze zrozumieniem :)

A przy tym doglądam dziś trójki dzieci ukraińskich... Mieszkają z nami od tygodnia i wczoraj ich mama musiała wyjechać.

11 V, Jezus WOŁAŁ

Jezus tak wołał: "Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał. Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. A jeżeli ktoś słyszy słowa moje, ale ich nie zachowuje, to Ja go nie potępię. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić... " (J 12, 44-50)

Czasami warto sobie powiedzieć i to zrobić; "zapal światło"... ;)

Fot. kaplica na Brzegach pod Krakowem, gdzie miała miejsce Msza święta z Papieżem Franciszkiem podczas ŚDM.

8 V, z ręki Twojej nas nie wypuszczaj

... Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy. (J 10,27-30)

... Tak więc owce znajdują pastwiska, bo ktokolwiek z szczerym sercem idzie za Nim, żywi się pokarmem trwającym wiecznie. Tymi pastwiskami owiec są radości wewnętrzne wiecznie kwitnącego raju. Pokarmem wybranych jest obecność oblicza Bożego. Gdy się weń wpatrują, dusza syci się bez końca pokarmem życia... (św. Grzegorz Wielki)

7 V, żeby żyć prawdziwie

«Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem». J 6, 55

Potrzebuję tego pokarmu i tego napoju. Bardzo potrzebuję, żeby żyć prawdziwie.

Dzisiaj pierwsza sobota maja i wspomnienie Matki Łaski Bożej. Dziś też 60 rocznica urodzin mego Przyjaciela śp. Witolda Słabiga dominikanina - świętuje on już tam, gdzie my zdążamy... Wszystko się składa w jedno: życie w Zmartwychwstałym, tu czy tam...

***

... Dające życie Słowo Boże zamieszkało w ludzkim ciele i przywróciło mu to, co stanowi jego dobro, to jest życie. Dzięki temu niewysłowionemu połączeniu Słowo uczyniło ciało życiodajnym, podobnie jak Bóg jest życiodajny ze swej natury. Dlatego ciało Chrystusa daje życie tym, którzy mają w nim udział... (św. Cyryl Aleksandryjski)

5 V, któż zdoła opisać...?

... «Podejdź i przyłącz się do tego wozu» – powiedział Duch do Filipa. Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: «Czy rozumiesz, co czytasz?» – zapytał. A tamten odpowiedział: «Jakżeż mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni?» I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim. A czytał ten urywek Pisma: «Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi»... (Dz 8, 26-40)

Dobrze, że są tacy jak Filip :).

Przyjęłam w predykacie "Baranka", ale któż zdoła Go opisać?...

Czas paschalny - treści liturgiczne - jakoś odsłaniają. Czy rozumiem? Niekoniecznie ;). Ale PATRZĘ, SŁUCHAM, PRZYJMUJĘ.  

3 V, Matka

Matka spod krzyża. 

Uczy trwania, wytrwania i miłowania.

24 IV, "Pokój wam!"

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana (J 20, 19-31).

Tak bardzo chcę słuchać tego słowa: "Pokój wam!" Tak bardzo chcę skupić się na tym, co mi (nam) Jezus daje. Tak bardzo chcę, żeby to słowo odbijało się echem we wszystkim we mnie. Tak bardzo chcę nieść tę Prawdę ludziom.

"Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam".

17 IV, Zmartwychwstał

Sprawdziłam :)

Grób pusty.

Zmartwychwstał!

Alleluja!

Spotkań ze Zmartwychwstałym życzę! Bądźmy uważni. ON JEST blisko.

12 IV, by nie utracić kontaktu

Dzisiejsza Ewangelia to zapowiedź zdrady Judasza i zaparcia się Piotra. Na homilii ks. Jacek Urban pokazał różnicę między Judaszem a Piotrem, różnicę między zdradą a zaparciem się. Judasz w pewnym momencie przeszedł na stronę wrogów. A Piotr ze słabości zachwiał się i stracił punkt oparcia w Jezusie.

Modlę się, by nie utracić kontaktu z Oparciem.

11 IV, a dom się napełnił wonią olejku

Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta usługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego, drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi stopy, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku...  (J 12, 1-11)

Można być tak w sobie i w swoich myślach, że się nie wyczuje cierpienia drugiego. Maria była tą, która wyczuła i dała z siebie to, co potrafiła, co miała najlepszego.

Dobrze, że są przyjaciele. Nawet Jezus ich potrzebował.

10 IV, oby tylko nie ustać w drodze za Jezusem

Dziś Niedziela Palmowa. Słucham dwóch perykop: Ewangelii radości i Ewangelii męki, bólu. Uczę się wiary, zaufania i uczę się cierpienia. Od Jezusa. Modlę się o to, bym sama (ale też modlę się za innych) nie ustała w drodze za Jezusem.

Dziś dwa cytaty, oba pomagają mi przeżywać liturgię, wchodzić przez nią w doświadczenie zbawcze:

Dla rodzącego się Kościoła Niedziela Palmowa nie była rzeczywistością należącą do przeszłości. Jak Pan wjechał wtedy do Świętego Miasta na ośle, tak też Kościół widział Go przychodzącego ciągle na nowo, w uniżeniu, pod postacią chleba i wina. W Świętej Eucharystii Kościół pozdrawia Pana jako Tego, który teraz przychodzi, który wszedł do jego wnętrza. Równocześnie pozdrawia Go jako Tego, który zawsze pozostaje Przychodzącym i przygotowuje nas na swoje przyjście. Jako pielgrzymi idziemy do Niego, On zaś jako Pielgrzym wychodzi nam naprzeciw i włącza nas w swe "wchodzenie" w kierunku Krzyża i Zmartwychwstania, do wiecznej Jerozolimy. (Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu)

Ponieważ śmierć Chrystusa na krzyżu i Jego zmartwychwstanie stanowią treść codziennego życia Kościoła i zapowiedź wiecznej Paschy, pierwszym zadaniem Liturgii jest niestrudzone wprowadzanie nas na otwartą przez Chrystusa paschalną drogę, na której człowiek godzi się umrzeć, aby mieć życie wieczne (Jan Paweł II, List apostolski Vicesimus quintus annus, 6).

3 IV, wie, co robi

Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty. Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej to brat Łazarz chorował. Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz. [...] Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł, ale raduję się, że Mnie tam nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli... 

Jestem dziś w Betanii. Albo dokładniej, w drodze do niej. Patrzę na Jezusa, słucham Go i zadziwiam się. I uczę się wiary.

Uczę się wiary w to, 

1) że wie, co się wydarza;

2) że wie, co będzie robił;

3) że w doświadczeniu Jego nieobecności jest ON obecny;

4) że tych, których Jezus kocha, uzdalnia do kochania i ich cierpienie prowadzi do doświadczenia nowości życia.

Jednym słowem - Jezus wie, co robi. 

Fot. kwitnąca magnolia dziś, kiedy w Krakowie leży śnieg