środa, 2 grudnia 2020

2 XII, wielbić i ufać

...Tłumy zdumiewały się, widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. i wielbiły Boga Izraela. Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają, co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby ktoś nie zasłabł w drodze»...(Mt 15, 29-37)

Dwie rzeczy mnie dziś zatrzymały w Słowie: 
1) zdumienie przeradzające się w wielbienie - chciałabym, żeby we mnie tak to się przeradzało.
2) troska Jezusa o pokarm dla ludzi.
Wielbić Boga i ufać, tyle mi zostaje :)

Fot. z jakiejś pielgrzymki z postulatem z ub. - Kalwaria Pacławska

2 komentarze:

  1. Szukałam słów H.Balthazara i trafiłam na bloga s.Anny od Baranka. Chciałam zadać pytanie. Prowadzę stronę FB parafii św. Antoniego z Padwy w Mikołowie. Czy mogę wykorzystać czasami siostry wpisy. Ostatnio koncentruję się na przybliżaniu świętych patronów dnia, jeżeli mi się spodobają. Samej często trudno mi z czytań wysupłać coś, co mogłabym sama skomentować i wtedy chciałabym sięgnąć do siostry zapisów. Pozdrawiam z Bogiem Renata

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, Renato, proszę bardzo, możesz korzystać i rozdawać. :)
      Cieszę się, że trafiłaś do mnie. Pozdrawiam i dobrego adwentu życzę.

      Usuń