31 VII, wszystko na chwałę Bożą

Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie. Nie bądźcie zgorszeniem ani dla Żydów, ani dla Greków, ani dla Kościoła Bożego, podobnie jak ja, który się staram przypodobać wszystkim pod każdym względem nie szukając własnej korzyści, lecz dobra wielu, aby byli zbawieni. 1 Kor 10, 31n

Byłam dziś na Mszy u jezuitów. Chciałam jakoś uczcić św. Ignacego. Właśnie to Słowo cytowane wyżej padło podczas Liturgii.

Tak Ignacy żył po nawróceniu, tak, że wszystko na chwałę Bożą czynił. I we wszystkich rzeczach odnajdywał Boga. Za to go lubię :).

Patrzyłam sobie na pokłon świętych (pierwsza z prawej Jadwiga Królowa) Sercu Jezusowemu w bazylice jezuitów w Krakowie i skojarzyłam to z odwrotnością entropii. Wszystko jakoś samo z siebie się rozłazi i odsuwa się od Boga. A właśnie przez decyzję człowieka i jego powrót świadomy do Boga, wszystko z nim do Boga ma możliwość powrotu...

***

Dla zachęty więcej na temat mozaiki można znaleźć TUTAJ. I poklikać tam na powiązane wpisy (po prawej stronie je znajdziesz).

30 VII, spotkaj Jego miłość

 ... I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa.  (Mt 13, 54-58)

Tak wiele zależy od naszej relacji z Jezusem. Od naszego nastawienia do Niego. Dziś, w piątkowy wieczór popatrz na krzyż Jezusa i pomyśl o Jego miłości. I nie bądź niedowiarkiem...

Ciekawy komentarz Benedykta XVI, z encykliki „Spe salvi”:

... Niektórzy współcześni teolodzy uważają, że ogniem, który spala, a równocześnie zbawia, jest sam Chrystus, Sędzia i Zbawiciel. Spotkanie z Nim jest decydującym aktem Sądu. Pod Jego spojrzeniem topnieje wszelki fałsz. Spotkanie z Nim przepala nas, przekształca i uwalnia, abyśmy odzyskali własną tożsamość. To, co zostało zbudowane w ciągu życia, może wówczas okazać się suchą słomą, samą pyszałkowatością, i się zawalić. Jednak w bólu tego spotkania, w którym to, co nieczyste i chore w naszym istnieniu, jasno jawi się przed nami,  jest zbawienie. Jego wejrzenie, dotknięcie Jego Serca uzdrawia nas przez bolesną niewątpliwie przemianę, niczym «przejście przez ogień». Jest to jednak błogosławione cierpienie, w którym święta moc Jego miłości przenika nas jak ogień, abyśmy w końcu całkowicie należeli do siebie, a przez to całkowicie do Boga. 

Jawi się tu również wzajemne przenikanie się sprawiedliwości i łaski: nasz sposób życia nie jest bez znaczenia, ale nasz brud nie plami nas na wieczność, jeśli pozostaliśmy przynajmniej ukierunkowani na Chrystusa, na prawdę i na miłość. Ten brud został już bowiem wypalony w Męce Chrystusa. W chwili Sądu Ostatecznego doświadczamy i przyjmujemy, że Jego miłość przewyższa całe zło świata i zło w nas. Ból miłości staje się naszym zbawieniem i naszą radością...

29 VII, dom przyjaciół

... pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług... (Łk 10, 38-42)

Dom przyjaciół Jezusa: Marty, Marii i Łazarza. Dom relacji. Dom miłości. Dom wzrostu.

Modlę się dziś, by nasze domy takie były, by Jezus chciał w nich przebywać, a my byśmy się miłowali wzajemnie i przyjaźnili.

Fot. Wakacyjny obrazek. Ta trójka przypomniała mi się dziś przy wspomnieniu św. Marty i jej rodzeństwa.

28 VII, jak się rozmawia z przyjacielem

...Ile zaś razy Mojżesz wszedł do namiotu, zstępował słup obłoku i stawał u wejścia do namiotu, i wtedy Pan rozmawiał z Mojżeszem. Cały lud widział, że słup obłoku stawał u wejścia do namiotu. Cały lud stawał i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu. A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem... Wj 33

Tak. Bóg naprawdę jest twoim (i moim) przyjacielem. Ta prawda jest prawdziwsza od tej, że jutro wzejdzie słońce...

Błogosławiony jest ten, kto będąc w ciemności wierzy w światło. 

Fot. Jahwe jest w zasięgu, nawet, gdy komórka nie ma zasięgu.

26 VII, Anna=łaska, dar, wdzięczność

 «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach». (Mt 13, 31-35)

Bardzo mnie ucieszyła poranna Eucharystia w klasztorze. Czuję się mocno obdarowana Bogiem, przez Boga i przez ludzi. Za darmo. Z miłości. I moje serce rośnie jak to drzewo gorczycy. :) Mam nadzieję, że pomieści przylatujące ptaki...

Fot. z pracy rąk ludzkich łaska przemienia w Obecność 

25 VII, przygotowanie darów...

Otwierasz rękę, karmisz nas do syta. Ps 145

Dziś cytat ze św. Efrema jako komentarz do dzisiejszej Ewangelii o rozmnożeniu chleba:

... Dał im skosztować przemijającego chleba i wina, aby wzbudzić w nich pragnienie ożywiającego chleba i wina. Dawał im hojnie małe rzeczy, aby wiedzieli, że najwyższy dar będzie za darmo. Rozdawał darmo, choć oni musieli je kupować, aby wiedzieli, że nikt nie będzie żądał od nich zapłaty za rzeczy bezcenne. Bowiem, jeśli musieliby płacić za chleb i wino, nie mieliby jak wypłacić się za jego ciało i krew.

      Nie tylko obdarza nas darmo swoimi darami, ale także okazuje nam swoje staranie o nas. Gdyż daje nam małe rzeczy, aby nas przyciągnąć, abyśmy przyszli do Niego i darmo korzystali z tego olbrzymiego dobra, jakim jest Eucharystia. Małe porcje chleba i wina, które dawał były dobre dla podniebienia, ale dar jego ciała i krwi potrzebny jest dla ducha. Przyciąga nas tym wspaniałym pokarmem dla podniebienia, aby nas przywieść do tego, co da życie naszym duszom...

24 VII, nie popsuje

Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł... (Mt 13, 24-30)

Jednak - na szczęście - nie do nieprzyjaciela należy ostatnie słowo...

Jezu, ufam Tobie.

23 VII, owocować

Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. (J 15, 1-8)

Życie św. Brygidy pełne owoców. I małżonka i matka 8 dzieci. A potem jeszcze zakonnica i założycielka zakonu.

Jej tyle dano. Nie ma co się porównywać, tylko na swoim miejscu owocować. :) A to zależy tylko od relacji z Jezusem.

Fot. nawet kaktus zakwita ;)

22 VII, trwać

Boże mój, Boże, szukam Ciebie *

i pragnie Ciebie moja dusza.

Ciało moje tęskni za Tobą, *

jak ziemia zeschła i łaknąca wody.

Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, *

by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.

Twoja łaska jest cenniejsza od życia, *

więc sławić Cię będą moje wargi.

Będę Cię wielbił przez całe me życie *

i wzniosę ręce w imię Twoje.

Moja dusza syci się obficie, *

a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Bo stałeś się dla mnie pomocą *

i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:

Do Ciebie lgnie moja dusza, *

prawica Twoja mnie wspiera. (z Ps 63)

Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza... Stan Marii Magdaleny przy grobie Jezusa był taki. Ona pragnęła. Uczę się od niej wytrwałości. Czekania. Może czegoś więcej niż nadziei...

19 VII, tu coś więcej niż Salomon...

Zaśpiewam na cześć Pana, który okrył się sławą, *
gdy konia i jeźdźca pogrążył w morskiej toni.
Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, 

Jemu zawdzięczam moje ocalenie. *
On Bogiem moim, uwielbiać Go będę.

Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.

Pan, wojownik potężny, *
«Ten, który jest», brzmi Jego imię.
Rzucił w morze rydwany faraona i wojsko jego, *
wybrani wodzowie legli w Morzu Czerwonym.

Przepaści ich ogarnęły, *
jak głaz runęli w głębinę.
Uwielbiona jest potęga prawicy Twej, Panie, *
prawica Twa, o Panie, starła nieprzyjaciół.

Dziś cytuję psalm responsoryjny. Ważny dla mnie dziś. To pieśń z księgi Wyjścia 15. Dziś kiedy kończę pierwszy roczek :) z drugiego półwiecza patrzę na to, co było i widzę OBECNOŚĆ Pana w moim życiu. Jemu zawdzięczam moje ocalenie.

Dziękuję dziś za poranną Eucharystię. I za słowo w sakramencie pojednania. On uwesela mnie.

18 VII, trochę na osobności

Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę. (Ps 23)

Byłam trochę na osobności i trochę odpoczęłam :>

Wdzięczna Panu jestem.