31 VIII, przekazał swój majątek

Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał…  Mt 25,14-30

Takie słowo na pierwszy dzień w nowym miejscu. 

Co dla mnie znaczy?

Zaufanie Pana? Tak.

W relacjach siostrzanych zgodę na różną miarę? Tak.

I pewnie jeszcze do czegoś zaprasza mnie to Słowo. Będę się pytać…

28 VIII, Biada!... ku życiu

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości... (Mt  23,27-32).

Słysząc te słowa zawsze ogarnia mnie dreszczyk niepokoju. Może bierze się to stąd, że noszę biały habit, a Jezus mówi o grobach po-bielanych... :) 

Wiem, że te słowa są mocne i wiem, że są ku życiu. Tak, są ku życiu. Tylko po dobrej diagnozie można się zrehabilitować. A prawdą jest, że moje wnętrze - jakkolwiek chciałabym, by było inaczej - jest pełne obłudy i nieprawości. Korzenie grzechów głównych siedzą sobie w ciepełku i co rusz wypuszczają jakieś kiełki :(. Biorę się za plewienie, ale jakoś wszystko znowu zarasta...

I co wobec tego? Nie panikuję. Jezus zszedł do piekieł. I wyszedł stamtąd. 

A do mnie przychodzi On dnia każdego i powoli, ale skutecznie, przemienia mnie w Siebie. Tak wierzę.

Fot. może tak wygląda moja baba wewnętrza ;)

27 VIII, ... i wiara

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz zaniedbaliście to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę... (Mt 23, 23-26)

Niedawno oglądałam z siostrami kolejny film z serii The Chosen, gdzie była właśnie ta scena - Jezus mówi do faryzeuszów te słowa, jakie dziś słyszę w Liturgii. Lubię ten film, rozbudza moją wyobraźnię, porywa uczucia, dotyka głębi. Coraz bardziej też po ludzku jest mi bliski Jezus.

Ale wracając do Słowa: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara. To cnoty, które Jezus dziś wydobywa i pochwala wobec faryzeuszów. To cnoty, które rodzą się i rozwijają w sercu człowieka, w jego wnętrzu i promieniują na zewnątrz, choć czasem wcale nie błyszcząc i nie zwracając na siebie uwagi, jednak niosą z sobą jakieś światło nadziei... Sprawiedliwość pierwsza, ale za nią zaraz miłosierdzie. Nie da się tak żyć bez wiary.

"Twoja wiara rozświetliła mój dzień" - słowa w ustach Jezusa z The Chosen do setnika, który uwierzył.

25 VIII, w wolności... ku życiu

«Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli nie zostało mu to dane przez Ojca». Od tego czasu wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?»... (J 6, 55. 60-69)

W wolności. W wolności zostać - w wolności odejść. Czego chcę? 

Ja chcę trwać z Jezusem.

Czasem samo trwanie fizyczne - bo psychicznie gdzieś dusza lata :) - jest moją odpowiedzią trwania. Podobno św. Teresa z Avila miała się przywiązywać do klęcznika w kaplicy, by nie uciec. Trwanie przy Jezusie owocuje ... życiem.

24 VIII, nie dyskutuj, tylko zaproś

«Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu».
Rzekł do niego Natanael: «Czy może być co dobrego z Nazaretu?»
Odpowiedział mu Filip: «Chodź i zobacz»... (J 1, 45-51)

Chyba po raz pierwszy zobaczyłam tę scenę rozmowy Filipa z Natanaelem tak, że w pewnym sensie zobaczyłam "odpuszczenie" Filipa. Nie dyskutuje, nie przekonuje, tylko zwraca się do doświadczenia: "Chodź i zobacz". 

Fot. zdjęcia z kościoła św. Bartłomieja (=Natanaela) w Krakowie-Mogile.

23 VIII, co widać?

... uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?» (Mt 22, 34-40)

Tak sobie dziś pomyślałam, co by odpowiedział sobie taki człowiek na to pytanie patrząc na moje życie, na moje zachowanie, na moje postawy, wybory, moje decyzje i moje myśli...

Czy widać miłość? Czy - jak na zdjęciu - nie jest ona we mnie jak w krzywym zwierciadle?

22 VIII, Królowa

Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść... (Mt 22,1-14)

Maryja przyjęła zaproszenie. To dzięki Niej jest możliwa ta uczta.

Tak wiele zależy od jednego TAK powiedzianemu Bogu, kiedy cię pyta...

Fot. obrazek koreański

21 VIII, dar łaski za darmo

„Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie..." Mt 20, 1-16a

Przeczytałam modlitwę z XII wieku i ją "biorę" sobie:

Zostałem zaproszony o świcie
od samego początku, gdy przyszedłem na świat,
Do pracy w winnicy przykazania,
Za denar z Twoim wizerunkiem.
Co do mnie, usłyszałem Tego, który mnie zaprosił,
Gdy zaledwie wszedłem do winnicy;
Lecz byłem niedbały we wprowadzaniu słowa w czyn,
Dlatego nie mam nadziei na nagrodę.
Lecz Panie, bądź hojny we wszystkim,
Daj mi dar swej łaski za darmo,
Jak robotnikom jedenastej godziny,
Wchodzących do winnicy, w raju Edenu. (św. Nerses zwany Wdzięcznym)

20 VIII, wyjść na przeciw Szczęściu

... Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się przerazili i pytali: «Któż więc może być zbawiony?». Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe». Wtedy Piotr rzekł do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?»... (Mt 19, 23-30)

Handelek z Bogiem się nie uda. 

Oczekiwania nagrody jest śmieszne.

A jednak chodzi o zbawienie. Bóg tego pragnie dla nas. 

Chyba nigdy do końca nie zrozumiemy, że wszelkie nasze "opuszczanie" dla Pana, w nas czynią przestrzeń, czy pustkę... zbawienną, wyjście na przeciw Szczęściu.

19 VIII, jak zakorkowana butelka wina

A lud mówił do mnie: «Czy nie wyjaśnisz nam, co oznacza dla nas to, co czynisz?» (Ez 24, 15-24)

Czytać Słowo Boże w tym kluczu: "co to znaczy dla mnie?". 

Spotkanie Jezusa z bogatym młodzieńcem (Mt 19, 16-22) czytane w tym kluczu będzie różne dla każdego z nas. 

We mnie samej w zależności od wieku (:)) różne znaczenia się jawią: 

- czyżby Bóg wszystko zabierał...

- czyżby szukał moich słabości, zadając wciąż głębsze pytania...

- czyżby chciał mnie przekreślić...

a może:

- ujawnia moje głębsze pragnienia...

- pozwala mi wyrazić moje życie...

- zaprasza do relacji z Sobą...

Czasem czuję się jak ... zakorkowana butelka wina - ani dla Boga ani dla ludzi tego, co w środku nie daję. Niechże mnie ON odkorkuje już i smakuje swoje dary :)

18 VIII, trwać w życiu Jezusa

... Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie... (J 6, 51-58)

Faktycznie nie ma innego sposobu tak namacalnego tu na ziemi, by trwać w życiu Jezusa. Według Jego słów tak śmiem twierdzić. Jest chyba tylko jedno "ale"!

Dziś tak wiele jest chorób i zaburzeń pokarmowych, wynikających nie tylko z fizjologii ale też z psychiki, że często pokarm nie jest właściwie przyswajany. Wydaje mi się, że podobnie może być z "prawdziwym pokarmem"...

Dobra spowiedź, żal za grzechy, rachunek sumienia właściwy, są od wieków daną pomocą, by "prawdziwy pokarm" znalazł w nas przyjęcie. Nie zapominajmy o tym!

16 VIII, nowe życie

Wszechmogący, wieczny Boże, ośmielamy się Ciebie nazywać Ojcem, † umocnij w naszych sercach ducha przybranych dzieci, * abyśmy mogli osiągnąć obiecane dziedzictwo. (kolekta)

Dziś rocznica kolejna mojego chrztu. Cieszę się, że taka kolekta.

A brewiarzu czytam:

...Trzeba więc przyjąć Chrystusa, aby mógł nas odrodzić. Tak bowiem mówi Jan Apostoł: "Wszystkim, którzy Go przyjęli, dał moc, aby się stali dziećmi Bożymi". To zaś nie może się dokonać inaczej, jak tylko przez sakramenty chrztu i bierzmowania i przez posługę biskupa. Chrzest oczyszcza z grzechów, bierzmowanie daje Ducha Świętego, jedno zaś i drugie otrzymujemy przez posługę rąk i ust biskupa. W ten sposób cały człowiek rodzi się na nowo i odnawia w Chrystusie, "aby jak Chrystus powstał z martwych, tak abyśmy i my - wkroczyli w nowe życie", to jest, abyśmy wyzbywszy się błędów dawnego życia, z pomocą Ducha wiedli nowe życie w Chrystusie. (św. Pacjan)

15 VIII, Maryja

Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją... (Łk 1, 39-56)

Maryja - najpiękniejszy owoc ziemi. 

Do podziwiania? - do naśladowania.

To, co Bóg dał Maryi, to Jego sprawa, ale to, co Ona dała Jemu... mogę i ja (ty) dać. Każdy z nas na swoją miarę, w swoim powołaniu, ale w zaufaniu.

14 VIII, miłość większa niż śmierć

Św. Maksymilian Maria Kolbe - znany od ... zawsze. 

Co w nim widzę? Miłość wiekszą od śmierci - pełne miłości oddanie.

Tak można tylko wtedy, kiedy całe życie ukierunkowane jest ku Miłości.

13 VIII, Maryja kalwaryjska

Maryja, rąk nieskalanych * i czystego serca,

wstąpiwszy na górę Pana, wyprasza miłosierdzie od Boga.

Powyższa antyfona z godziny czytań towarzyszy mi dziś od rana. 

12 VIII, lud, który Mu bliski

Niech imię Pana wychwalają, †
bo tylko Jego imię jest wzniosłe. *
Majestat Jego ponad ziemią i niebem.
On pomnaża potęgę swego ludu. †
Oto pieśń pochwalna wszystkich Jego świętych, *
synów Izraela, ludu, który jest Mu bliski. (Ps 148). Refren: Niebo i ziemia pełne chwały Twojej

Jestem obecnie przez kilka na szkole letniej ze studiów podyplomowych z duszpasterstwa rodzin. Słucham wykładów, ćwiczę w grupach różne zadania z poradnictwa. 

Zachwycam się pięknem. I widzę trud i wagę pomocy tym, którzy żyją w ignorancji (zawinionej lub nie) co do istoty i wartości małżeństwa i prokreacji.

Fot. książka godna polecenia

11 VIII, ... aby żyć

... Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na woń miłą Bogu. (Ef 4, 30 – 5, 2)

Dużo dziś o chlebie życia w Ewangelii, ale mnie zatrzymało II czytanie. A na Eucharystii powiązały się te teksty w jedną ważną prawdę, która jest parafrazą znanego powiedzenia o jedzeniu: nie żyję po to, by karmić się Eucharystią, ale karmię się Eucharystią, aby żyć.

Odwrócenie perspektywy dało mi do myślenia. I uczyniło możliwym w życiu perspektywę tekstu II czytania (fragment cytuję powyżej).

10 VIII, Który władasz przestworzami

Boże, Stwórco wszystkich rzeczy, 

Który władasz przestworzami, 

Jasnym blaskiem dnie ozdabiasz,

Darem snu napełniasz noce... (Liturgia Godzin)

Nieszpory dzisiejsze (czyli I z niedzieli) mówiłam w samolocie. Już pierwsze strofy hymnu wywołały uśmiech i zadziwienie. Modliłam się w przestworzach do Twego, który włada przestworzami.

Tak sobie myślę, że wszystko wokół może mi mówić o Bogu i wszystko wokół może mi Boga przesłonić... 

Chciałabym, żeby ciągle mówiło! A ja, żebym 'słyszała'.

9 VIII, droga przez krzyż

Jezus rzekł do swoich uczniów: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje..”. Mt 16,24n

„…Starli się w okrutnej walce przeciwko swojej naturze, aby uśmiercić w sobie życie grzechu i znaleźć miejsce dla życia w Duchu Świętym. W tej walce pożądane jest najwyższe męstwo. Krzyż zaś nie jest kresem; krzyż jest wywyższony, aby ukazać niebo. Jest nie tylko znakiem, lecz również niezwyciężonym orężem Chrystusa: laską pasterską, którą pobożny Dawid walczy przeciwko bezbożnemu Goliatowi...”. (Edyta Stein - sw. Benedykta od Krzyża)

Droga tak opisana. Droga podążających za Barankiem. Czasem jednak się schodzi z niej dla … szukania pozornego szczęścia. Każdy powrót na nią jest nawróceniem i zwycięstwem. 

p.s. dziś kolejna rocznica śmierci o. Witolda - 8 już. Brakuje mi go po ludzku. Człowieka, który promieniował Bogiem i równocześnie ludzkim przywiązaniem i gościnnością serca. 

8 VIII, bracia OP

Dominik odznaczał się tak wielką prawością obyczajów i tak niezwykłą żarliwością o sprawy Boże, że bez trudu można w nim było rozpoznać wybrane naczynie świętości i łaski. Wyróżniała go też niezachwiana równowaga ducha z wyjątkiem chwil, kiedy ogarniało go współczucie i miłosierdzie. Ponieważ zaś radosne serce wyraża się w pogodzie oblicza, dlatego pełna pokoju wewnętrzna postawa objawiała się na zewnątrz w serdeczności i wesołości spojrzenia. (Z dziejów Zakonu Kaznodziejskiego)

Dobrze, że był św. Dominik i dobrze, że są po nim Dominikanie. Mi Pan dał wśród nich przyjaciół i braci, choć nie jestem dominikanką, tylko jadwiżanką. Swoją wspólnotę poznałam dzięki braciom OP. Jestem wdzięczna Bogu i ludziom. Też noszę biały habit i na swój sposób głoszę Słowo Wcielone.

Sw. Dominiku, módl się za nami.

Br. Witoldzie, uśmiechnięta twarz, módl się za mną.

7 VIII, wiara korzysta z codzienności

A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów». Mt 15,21-28

Wiara kananejki jest prosta i wyobraźnia jej bardzo pomaga. Wyobraźnia czy też kontemplacja stworzenia. Korzysta w wierze z tego, co zna, co widzi.

Pan stworzenia zostaje pokonany prostotą stworzenia.

6 VI, być z Nim na górze

I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: "To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie" Mk 9,2-10

„Umiłowany…” dla Ojca.

Tak też widzi Ojciec każdego z nas - tak widzi,  bo miłuje.

Być z Jezusem na górze i usłyszeć … albo nie… może wystarczy tylko usłyszeć na liturgii.

Patrzę dziś na Milosiernego w Wilnie i cieszę, że tu jestem, choć namiotów nie stawiam;).

5 VIII, odnów życie udzielone

„Wszechmogący Boże, wspieraj swoich wiernych † i okaż wiekuistą dobroć proszącym, którzy uznają Ciebie za Stwórcę i Pana; * odnów życie im udzielone i odnowione zachowaj”.

Byłam dzisiaj na Eucharystii w języku litewskim i jakoś mocno uslyszałam dzisiejszą kolektę. Jakoś tak po raz pierwszy (może) czułam całą sobą, że nie muszę nic wymyślać, nic dodawać, że kolekta nazywa to wszystko, co chcę wobec Boga wyrazić…  Ciekawe doświadczenie.

2 VIII, u siebie

… I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: «Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony». I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa. Mt 13,54-58

U siebie… 

A u mnie jak? Czy to nie jest też w pewnym sensie „ojczyzna” Jezusa? A czy niedowiarstwo tam się przypadkiem nie zagnieździło?