Zauważyłam, że dzisiejsza perykopa zaczyna się od "gdy". Coś się wydarzyło, Jan został uwięziony. Jest jedno wydarzenie, po którym następuje inne.
Przypomina się św. Faustyna ze swoją "łaską chwili obecnej, która się nie powtórzy". Zawsze coś się dzieje w nas, czy wokół nas. Mnie dzisiejsze Słowo dopinguje podejmować łaskę chwili. Inny słowy, dopinguje do kroku (wewnętrznego czy zewnętrznego), który może zmienić stan, który się zastał.
Dziś m.in. takim krokiem była spowiedź. Czułam, że coś we mnie jest uwięzione... Poszłam wewnętrznie za łaską, poszłam do Jezusa. On powiedział, że też potrzebował czasu na zmartwychwstanie... :)
Fot. czasem doświadczam łaski chwili jak tańca z zawiązanymi oczami z aniołem...
***
Dziś wyczytałam (wydaje się, że nie przypadkiem):
...udzielona nam moc zmartwychwstania nie jest odroczona w czasie, lecz obecna już tu i teraz, stanowiąc klucz do wszystkiego, co dzieje się z nami i wokół nas.
"Łaska chwili obecnej, która się nie powtórzy" - w tym zdaniu zawiera się życie i śmierć, radość życia i smutek przemijania ...
OdpowiedzUsuńCytat z Dzienniczka siostry Faustyny: "O życie szare i monotonne, ile w tobie skarbów. Żadna godzina nie jest podobna do siebie, a więc szarzyzna i monotonia znikają, kiedy patrzę na wszystko okiem wiary. Łaska, która jest dla mnie w tej godzinie, nie powtórzy się w godzinie drugiej. Będzie mi dana w godzinie drugiej, ale już nie ta sama. Czas przechodzi, a nigdy nie wraca. Co w sobie zawiera, nie zmieni się nigdy, pieczętuje pieczęcią na wieki". (Dz 62)
OdpowiedzUsuńDziękuję :) niepowtarzalnie doświadczana i bezpowrotnie przemijająca chwila obecna, ta świadomość rodzi święty niepokój...
UsuńChyba jednak to ludzki niepokój, wynikający z jakiegoś wewnętrznego przynaglenia spowodowanego uciekającym czasem. Ale to iluzja umysłu, czas nie ucieka, żyjemy w wiecznym teraz!
Usuń