11 VIII, wiara

Jakkolwiek wiele dziś też o czuwaniu, to jednak dla mnie tematem, który wybrzmiewa echem w sercu, jest dziś wiara.
I tak w I czytaniu przewija się ten motyw, z intencją i siłą, jaką w sobie niesie wiara:

Noc wyzwolenia oznajmiono wcześniej naszym ojcom, by nabrali otuchy, wiedząc dobrze, jakim przysięgom zawierzyli. Mdr 18,6-9

Drugie wprost o wierze mówi, ze jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Hbr 11
Tylko człowiek wiary będzie wyczekiwał czegoś więcej niż daje mu świat. Tylko człowiek wiary, otrzymawszy na chrzcie obietnice, będzie nimi żył i modlił się, jak w dzisiejszej kolekcie o umocnienie ducha synostwa Bożego! Bo bez tegoż Ducha ziemia przyciągnie za bardzo... O serce wiary dbać trzeba. Po prostu trzeba dbać.
Dziś moja współsiostra na fc przypomniała słowa naszego Założyciela Bp Wacława Świerzawskiego:

Liturgia i uczestnictwo w liturgii jest dla wiary tym, czym czułość dla miłości.

Jakoś to wszystko składa mi się dziś do kupy i wiem, ze liturgii potrzebuję dla życia mojej wiary! I Opatrzność dziś mi zafundowała przeżycie niecodzienne: Eucharystię ze ślubami wieczystymi sióstr Misjonarek Św. Rodziny. A że odbywało się to wszystko w kościele św. Rafała, gdzie ja byłam ochrzczona, tym bardziej tę liturgię przeżyłam osobiście. Z wielką wdzięcznością i radością.

Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Łk 12,32-38

Fot. Siostra Natalia po Eucharystii wychodziła z zapaloną świecą... jak ci, z dzisiejszej Ewangelii. O to światło dbać trzeba. Z miłością.
I jeszcze słowo z homilii: powołanie każdego z nas jest unikalne!