Pokój Chrystusowy to dar nie z tego świata. Nic ziemskiego tu go nie zapewni, ani nie utrzyma... Otwarcie serca na Ducha Bożego i zgoda na Jego prowadzenie robi przestrzeń w nas na wypełnienie jej pokojem Pańskim.
W Panu żyjemy, poruszamy się i jesteśmy! - mój klucz na moje serce, kiedy zaczyna marudzić ;).
Niesamowita niespodzianka ostatnio mnie spotkała. Zamieściłam na fb zdjęcie pięknej tęczy na wileńskim niebie i odezwał się znajomy ksiądz z Pomorza z zapytaniem, czy jestem aktualnie w Wilnie. Opowiedziałam o Mamie, o Tacie, o opiece... Za jakaś chwilę napisał mi, że zamówił Mszę za moich Rodziców u Matki Ostrobramskiej, jeśli mogę, bym przyszła w piątek popatrzeć w oczy Matki.
Poszłam i ... wzruszyłam się do głębi. Nie tylko spojrzeniem Maryi, ale też takim niezasłużonym darem Eucharystii za moich Rodziców! Pełna wdzięczności trwam wciąż w zadziwieniu, i w radości.
Łączę się w zachwycie
OdpowiedzUsuń