uczta Baranka

Oto Boży Baranek swym Ciałem karmi nas,
Poi Krwią pełną Boskiej słodyczy,
Kto spożywa to Ciało i pije Jego Krew
W domu Ojca zamieszka na wieki.

1. Spożywajmy Ciało za nas włócznią ranione,
Które jest bramą do Królestwa światła
I choć przebite bezwstydnie na krzyżu
Szczelnie przed złem nas osłania.

2. Krwią Jego naznaczmy drzwi serc naszych,
by anioł śmierci nas ominął .
We Krwi tej zanurzmy nasze dusze,
a wzburzone fale życia nas nie pochłoną.

3. Ciało nieskazitelne, które nigdy się nie starzeje
i wypełnia duchem Bożego dziecięctwa;
W skromności swej skryte pod postacią chleba,
w szaleństwie miłości całe nam oddane.

4. Krew Jego jest morzem miłosierdzia,
które niech nigdy nie rozstąpi się przed nami.
Niech nas obmyje i uświęci,
wiecznemu szczęściu przysposobi.

5. Pokarm, co jedzącego w siebie przemienia,
Napój , który gasi pragnienie je wzbudzając;
Uczta o stole zastawionym obficie
Miłość darmo dana, chcąca w nas zamieszkać.