12 VII, nić miłości w więziach

To mówi Pan: „Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości... ”. Oz 11, 1-9

Chodzi za mną, pracuje we mnie, temat ludzkich relacji, więzi. A ot dziś i masz to w Słowie Bożym.
Cieszę się, że Pan upomniał się i objawił, że za mymi relacjami stoi On sam.
Cieszę się z ludzkich więzi, jest w nich nić miłości. Słabiej czy mocniej wyrażona, ale poprzez Jego Obecność jest w moich relacjach. Obym zrozumiała, obym pamiętała, że jestem we wnętrzu Jego oddziaływania, Jego miłości.
Św. Miriam od Jezusa Ukrzyżowanego - Mała Arabka - tak się modliła (a ja też lubię tak się modlić):
,,Panie Jezu Chryste w ciszy zaczynającego się poranka przychodzę do Ciebie prosząc o pokorę, zaufanie – Twój pokój, Twoją mądrość, Twoją siłę. Pozwól mi oglądać świat oczami pełnymi miłości. Pozwól mi pojąć, że dzisiejsza moc Kościoła ma źródło w Twoim krzyżu. Pozwól mi moich bliźnich przyjmować jako braci, których chcesz kochać przeze mnie. Daj mi gotowość służenia moim bliźnim, aby całe dobro w nich zawarte mogło się ujawnić. Daj mi myśli niosące błogosławieństwo – zamknij moje uszy na każde nie- przemyślane słowo, każdą złośliwą krytykę. Pomóż mi, aby mój język służył tylko dobru. Proszę o Panie Jezu Chryste, abym dziś była radosną i szczęśliwą, aby wszyscy, których spotkam w mojej obecności, odczuwali Twoją Miłość Miłosierną.”.

Jeszcze dopiszę, co znalazłam u papieża Franciszka:
"Jeśli miłość Chrystusa jest we mnie, mogę oddać się w pełni drugiemu, z wewnętrzną pewnością, że nawet  gdyby drugi mnie zranił, nie umrę".