8 V, popatrzeć na to z boku

... Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: «Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź». Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. (Rz 8, 31b-39)

Robiąc porządki znalazłam notatkę nt. wkręcenia się w tempo życia i przygnębienia z tym związanego. Chcę się podzielić i przy okazji sobie utrwalić:

Porównanie do chomika w rozkręconym kółku. Chomik sam rozkręca kółko, ale po przekroczeniu jakiejś ekstremalnej prędkości to kółko zaczyna kręcić chomikiem...

Analogia: ja (chomik) - życie (kręcące się kółko) - trudności (szczebelki w kółku drucianym).

W sytuacji człowieka zewnętrzna obserwacja dałaby możliwość bycia ekspertem we własnej sprawie. Chomik tego nie zrobi, ale ja - tak.

Muszę wyjść na chwilę z kółka, by zobaczyć, jak kręci się bez mego udziału. I mogę to zrobić na 2 sposoby: popatrzeć z boku - jakby to dotyczyło innej osoby, której dobrze życzę; zatrzymanie się przed Jezusem w medytacji, by w głębi doświadczyć tego, co ważne.