Nie będą już łaknąć ni pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów. [...] Mówił Syjon: „Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał”. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie!» Iz 49, 8-15
Bóg tak mówi do nas, do mnie. Nie zapomni o nas! Nigdy nie zapomina.
Czy przeżywam radość i uniesienie, czy przeżywam niepokój i niezrozumienie. On jest blisko, czuwa jak matka nad niemowlęciem. Czuwa nad moją duszą, strzeże jej jak oka w głowie.
Co więcej, prowadzi do tryskających zdrojów ("o Krwi i Wodo, któraś wytrysnęła z Najświętszego Serca Jezusowego..."). Dam się poprowadzić. Niech ta decyzja będzie we mnie pewna, nieodwołalna.
Fot. Grota mleczna w Betlejem. Według legendy kropla mleka z piersi Maryi upadła na skałę i skały odtąd stały się białe.
Panie prowadź. Dzięki za te fotki, zachwycam się nimi i choć trochę mogę zaczerpnąć oczami wyobraźni tamtych klimatów.
OdpowiedzUsuń