Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
W Nim mamy odkupienie przez Jego krew – odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. (Ef 1, 1-10)
Cytuję pierwsze czytanie w całości, bo mnie dziś bardzo zaskoczyło, uradowało i umocniło.
Przed 29 laty w tym dniu przyjechałam z Wilna do zakonu.
Nie będę komentować dziś słów Pisma, po prostu z miłością je przyjmuję, tak, że osadzają się we mnie.
Fot. Nawet kamień z rokiem został postawiony na ziemi litewskiej ;).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz