Tak się złożyło, że dzień po dniu słucham tej Ewangelii, bo ksiądz wczoraj się pomylił. Albo można i tak na to popatrzeć, że Pan Jezus chce, bym usłyszała, że ON WIDZI trud wiosłowania...
Nie tylko widzi, ale jest Mu to nie obojętne. "Odwagi!" - przychodzi.
Do mnie dziś przyszedł w sakramencie pokuty. :)
skąd mam wiedzieć, że nie jest Mu obojętne? jeśli nie ma Reakcji, łatwiej wierzyć, ze nie Widzi... wierzyć, że Widzi, i nie widzieć, że Reaguje, jest straszne.
OdpowiedzUsuń...uwierzyć Słowu.
Usuńwiesz, to trochę takie żądanie, jakbyś chciała ode mnie, że mam uwierzyć, że jestem czarnoskórym mężczyzną i mieszkam na księżycu. widzę zupełnie co innego, czuję zupełnie co innego, wszyscy dookoła mówią zupełnie co innego, a ty mi mówisz, że mam uwierzyć właśnie w to. bo mam uwierzyć.
Usuńnie , nie żądam wiary w czarnoskórego mężczyznę, bo nim nie jesteś. Nie żądam wiary, że mieszkasz na księżycu, bo nie mieszkasz.
UsuńKiedy czytam księgę Hioba, to zadziwia mnie jego wiara. Nie chcę takiego doświadczenia i nie życzę nikomu, bo często nie przeszlibyśmy przez taką próbę...
Ale jednak WIARA jest fundamentem trwania w tym życiu. Jest. I nie daj sobie jej zniszczyć, jakbyś podcinała gałąź na której siedzisz... Wierz, mimo wszystko!
Nigdy nie zwróciłam na to uwagi. Dzięki. Widzi trud wiosłowania... będę pamiętać...
OdpowiedzUsuńJa dla odmiany słuchałam dzisiejszej wczoraj i dzisiaj - też ksiądz się pomylił :)
OdpowiedzUsuń:) :)
UsuńA do mnie dziś przyszedł w sakramencie pokuty. Jestem szczęśliwa:)
OdpowiedzUsuńt.
Super! :) :) :)
Usuń