Kto wniósł światło w moje życie?
I nie wniósł po to, by je ukryć pod korcem...
Ile światła rozprzestrzeniam wokoło? A może jednak łatwiej mi je przykryć korcem narzekania czy łóżkiem lenistwa? Innymi słowy: czy fosforyzuję? ;)
czwartek, 30 stycznia 2020
30 I, jak tam ze światłem mym?
Kto wniósł światło w moje życie?
I nie wniósł po to, by je ukryć pod korcem...
Ile światła rozprzestrzeniam wokoło? A może jednak łatwiej mi je przykryć korcem narzekania czy łóżkiem lenistwa? Innymi słowy: czy fosforyzuję? ;)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Jakie tam światło...
OdpowiedzUsuń... może światło nadziei, może światło pocieszenia, może światło upomnienia, może światło ciepła kobiecego, może światło przyjaznej troski, może światło wytrwałości, może światło miłości...
UsuńNie mam, zresztą o kilku z wymienionych nie wolno mi nawet wspominać, to to bardzo złe i brzydkie wyrazy. :P
UsuńCoś specjalnie dla Ciebie https://youtu.be/XuQWK_jYcLY
UsuńAle ja nie chcę żadnego wielkiego szczęścia, ani żadnych zasług, ani być żadną świętą nie chcę... wolę normalnie żyć i mieć święty spokój.
UsuńCo to znaczy „normalnie”? Dla człowieka ochrzczonego.
UsuńW zgodzie z Kościołem lokalnym, w przekonaniu o hm względnej świętości ludzi Kościoła, w nieświadomości paru rzeczy, których nie chciałam widzieć?
UsuńW świadomości własnej wartości i wartości swojego miejsca w Kościele? W świadomości tego, że dobre jest to, co robię? Że wolno mi robić to, co uważam za dobre, i Kościół to akceptuje?
Siostro- radości w byciu konsekrowaną życzę!
OdpowiedzUsuńRadości i szczęścia na drodze powołania
OdpowiedzUsuńDzięki wielkie za pamięć i zyczenia!
OdpowiedzUsuń