17 IV, być z Nim

... Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: «To Ja jestem, nie bójcie się». Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali. (J 6, 16-21)

Umocniło mnie dziś Słowo. Miałyśmy dzień skupienia, więc dłużej mogłam sobie z Nim "pochodzić", pozwolić, by Słowo też czytało moje życie, moją historię.

Wniosek, czy światło, które przyszło jest takie: czy będąc z Jezusem przy rozmnażaniu chlebów, czy wiosłując z językiem na brodzie, jeśli jest się z Nim, to się żyje w relacji Ojca i Syna w Duchu Świętym. I to jest najistotniejsze, a wszystko wokół jakoś pozwala to wyrazić, albo utrudnia, albo pomaga.

J 6 to rozdział eucharystyczny. Ten, który mówi "Ja jestem, nie bójcie się", za chwilę powie: "Jestem Chlebem życia", jestem jedynym źródłem życia. Naprawdę, relacja z Nim, czyli wiara, jest sprawą najważniejszą.