20 IX, wydorośleć trzeba

Jezus powiedział do tłumów: «Z kim mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni? Podobni są do dzieci przesiadujących na rynku, które głośno przymawiają jedne drugim: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie płakaliście”. Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność». (Łk 7, 31-35)

Na dziecięcych kaprysach nie zbudujesz ani relacji, ani odpowiedzialności, ani powołania.

Wydorośleć trzeba, by przyjąć Słowo Boga i realizować je w życiu, by ruszyć w drogę za Jezusem.

A z dziecięctwa, co zabrać? Zaufanie warto przenieść w swoją dorosłość chrześcijaństwa.